ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ…Ειμαι καλα…

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ – ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ

Ειμαι καλα Μητερουλα μου.Αυγη μου.Σπευδω να καλοπιασω τον φοβο σου..ειμαι καλα..
Καθομαι κατω απ’τον ισκιο της λυπης μου..κι’αφηνω την πενα μου να κλαψει..
Μανα ..τρεμουλα των χεριων..
Χιονια που ξεφευγετε απ’την μπολια….
Στεναγμε που μετρας τον μισεμο μου.. ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ…
Πρωτον Σεβαστη μου..Πρωτον ερχομαι να ρωτησω ..μα δε ρωτω..
Εδω δε ρωτουν..εδω ολοι ειναι καλα..κι’ας ανεμιζουν οι κρεμαλες απο πανω τους..
Κι ας τρωει τα ποδια τους..η υαινα..η πισσα..
ολοι ειναι καλα..
Πρωτον Μητερουλα μου υγειαν εχω..και το στηθος μου φωναζει σαν προβατο βραχνο..
κι ο ραβδιστης μετραει την ωρα του στα πλευρα μου…
Πρωτον Μητερουλα…μα συγχωρα με και σημερα..
Συγχωρα με και σημερα..που δεν θα μαθεις την αληθεια..
Η αληθεια γερασε και δεν ταξιδευει..δε περνα την θαλασσα..
Η αληθεια Μανουλα ειναι βολι..Και δεν θα στην πω..
ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ
Σημερα κλεινω τα χιλια γραμματα..μα εχεις χρονους να παρεις μηνυμα μου..
Μα συγχωρα με ..Συγχωρα με και σημερα..για τα χιλια «ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ»..
Τα χιλια Ψεμματα μου..
Πηρα ξανα για να σου γραψω..εχω την καρτα μου στα γονατα..
και την χαιδευω σαν περιλυπο πουλι..
Το χερι πια το γραφει μοναχο του..το μικρο πικρο του μαθημα..
ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ
Ξερω…Αχ Μητερουλα..
Ξερω πως σου στελνω καθε μερα..την τακτικη δοση της πικρας μου..
Ξερω πως την χαιδευεις τουτη τη ψευτια μου…
Πως τη ραινεις με δακρυα και παραμιλας..Ξερω..
Μα δεν κανει φτερα αλλη λεξη απο δω..
ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ
Μπορεις ακριβη μου να τη διαβασεις και διχως φως..
Δεν ειναι καν αναγκη να τη διαβασεις..
Φτανει μονο ναρθει..ν’ακουστει στη εξωπορτα η φωνη του ταχυδρομου..
Τοτε Μανουλα μπορει και να μην ειμαι καλα..
Μα εσυ να πιστεψεις τη γραφη μου..ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ..
Ειμαι καλα αφου μπορω και σερνω το μολυβι..
Ειμαι καλα αφου μπορω και το ψελιζω..
Ειμαι καλα αφου μπορω και αραδιαζω στο χαρτι..τα τσακισμενα τουτα λογια..
ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ
Αχ να μπορουσα ναχα εναν ουρανο..γεματο απο τετοια ψευτικα πουλια..
Και να ταχυνα στο διαστημα.Για ναρχονται κι’οταν εγω δεν ανασαινω..
Ναρχονται και να ραμφιζουνε το τζαμι του σπιτιου μας..
Αυτο που κοιταζει κατα τη θαλασσα..
Και να κελαιδουνε..Να κελαιδουνε σμηνη τις ψευτιες..
ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ
Μανουλα εσυ..Εσυ που διαβαζεις με τα δακτυλα..
Εσυ που μιλας την γλωσσα των χεριων..
Ακουμπα τα χειλη σου στο χαρτι..
Ετσι οπως εβρισκες..σαν ημουνα παιδι τον ..πυρετο μου..
Και διαβασε στ’αγραφο χαρτι..(σβησε το καλα.)..
Και διαβασε απ’την καρδια μου..
Μανα…Αχ…Μανα…Μανα..
Το κορμι που κανακεψαν τα χερια σου..Ελυωσε σημερα κατω απ’το λιθαρι.
Η φωνη που νανουριζε τον υπνο σου..βελαξε κατω απ’το μαχαιρι..
Μα εσυ γελα ακριβη μου…Γελα…
Πες πως ξυπνησες απ’ονειρο κακο..και γελα να το διωξεις..
Γελα ..κι εγω..ησυχασε Μανουλα..ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ..
Σημερα μου χυσανε το φως μου..
ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ
Ειμαι καλα..χθες καψανε τα νυχια μου..
Τρομοι μου πηραν τη μιλια μου..Ειμαι καλα…
Σεισμοι γρεμισανε τα φρενα μου…Ειμαι καλα
Ειμαι καλα..Αυριο θα με σταυρωσουν..
Ειμαι καλα…Ειμαι καλα… Ειμαι καλα,,,
Ειμαι καλα..κι’ας μην εχω μυαλο πια να το σκεφτω..
Ειμαι καλα..κι ας μην εχω μιλια πια να το φωναξω..
Ειμαι καλα κι ας μην εχω χερι να το γραψω..
Γι’ αυτο το σκαβω..το σμιλευω..επιτυμβιο..
Πανω σάυτον τον ανεμοδαρμενο γρεμο..
Σ’ αυτο το τρελλο νεκροταφειο..
Πως ολοι οι νεκροι του….ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ !!!
Κιρκη μου σ’ευχαριστω πολυ..για τα χρωματα και τη μουσικη..